Ingelegde Lywe
Liefdesgedigte, erotiese verse en ander geskrifte.
10.11.23
Gee my jou hand
ek wil die riviere daarop navigeer,
die salm opwaarts volg na die kuitwaters,
my skuit anker by daardie vrugbare plek
waar silwer grashalms soos nimfe in die strome
onder die volste maan dans;
neem my hand as offergawe:
brand dit op die altaar van jou hart
en laat die wierook opwaarts rank
na daardie ver geheime laer
waarvandaan muses mites duif
na skribent en bytelaar;
laat ons hande hou soos jong en ou verliefdes:
vir wie ingepalmde hande omhelsings is,
vir wie ingevlegde vingers wellustige lywe is,
vir wie hande vat ’n verbond is—
laat ons velbakterieë met die hand groet,
mekaar verken, beken, en kruisbestuif.
... Sanko Lewis
31.8.23
Por farvor
'n filament flikker deur die donker firmament —
momentele enlightenment — dan,
'n onmiddellike ewigheid later: dié knal
galm deur die ganse heelal
en die daaropvolgende benoude ontnugterde asemophoustilte;
en dáárna 'n lukraak ritme van vallende pêrels,
óf albasters, of planete oor 'n marmervloer:
asof veertig dae
en veertig nagte
hurk ons soos kuikens
onder vere en luister hoe die gode
daar buite ons, of die mensdom, se lot beklink;
hier binne bibber-broei ons kaal lywe
teen mekaar en bid ons dat die vorste,
al is dit net vannag
(want môre bring sy eie bekommernisse),
die dak en ons bed en die laer sal spaar — por farvor
en wyl ons bid, dalk ook die meubels en meublemente,
die koelkas en spens, die kookware en breekware,
die kluis en dokumente, die albums en sentimente
bowenal, natuurlik, o Groot Heelal, spaar 'seblief
ons nietige lewens: kaalgat-ek en my kaalbas-lief
... Sanko Lewis
14.5.23
Besing alles—alom
en laat dit leef, laat dit uit die niet uit opskiet
soos woestynblomme; laat dit vraatsugtiglik gaap
soos veerlose kuikens wat vetsugtig lus het vir wurms
en die grote ope wye hemel; laat dit van die blad af spring
soos sebravullens ná ’n donderbui: swart streep letters
klop-klop galop oor wit papier.
Luister, Siel, krabbel dit of tik dit of duim ’n feestelike vers
vir als wat leef—en ooit geleef het—
’n inspirerende ode aan woorde en moontlikhede.
Want wie’s te wete of die son
nie dalk oomblikke terug geblus is nie?
Dus, verderflike mens, voor die koue duisternis kom,
besing alles—alom.”
... Sanko Lewis
18.3.23
karakter bou is nie vir kleinseuriges nie
kerf ek my karakter uit akkerhout,
met stomstomp kloue
klou ek verbete aan die wiegeliedjies
en kampvuurstories van my voorouers
wat in hul beurt ook bouers van karakters was:
ook verkragters en veroweraars was
en slawemeesters en geweldenaars;
óók slagoffers was, verwilderde
vlugtelinge was, slawe en verslaafdes,
en gekruisigdes:
ons moet ons voorsate se stories ken,
laat ons ons voorgeslagte se vergete mites
verken soos avontuurlustiges: die weeldigste
motiewe skuil in muwwerige grotdonker dieptes
waar die bedraaktes grommig is.
kyk broers: ’n penmeester kan óók eelte
op sy hande en blase op sy vingers hê;
neem notisie susters: sien al die stapels
wat met bloed-ink geskribbe is,
gewaar die opgetekende aanklagte
van ongeregtighede en onregverdighede:
teen julle my moeders en susters en dogters,
maar kyk nie die oumans se brûe rûe mis nie—
met geboë hoofde dra hulle generasies op hul skofte,
en kyk nie die jonges se wellustige avontuurlus mis nie.
Dankie moeder en vader en moeder se moeder en vader se vader,
en vroumens en mansmens en vroumansmens en mansvroumens
en mansmans en vrouensvrou: vir almal is daar ’n avontuur
en ’n draak en ’n karakter om te kerf uit hout:
karakter bou is nie vir kleinseuriges nie.
... Sanko Lewis
3.1.22
Suppliseer
luister, hoor dié
dierlike grom
wat drom in my krop—stop jou stommigheid
en deel jou
wysheid, verklaar watse beneukte
dreuning vibreer hier
in die grotkamers
van my ribbekas—is
daar drake?
wat na jare hulle
vas wil breek?
en nou wil deurbreek,
losbreek, uitbreek?
Magiër,
gee ag op my roep,
neem notisie
van my hulpkreet:
herroep
die ou profesieë,
lê uit, ontbloot, openbaar—
ek weet iets dergeliks
is op hande:
lees my palm, bespeur
my iris,
gewaar my lot en
verklaar
vanwaar die
noodlot se winde walm!
Alchemis,
gewis jy wis wat
was en is—dus,
sink in ink jou
penveer en graveer
die tekens van
ouds, laat die kerslig
jou titsels toelig,
formuleer ’n hipotese:
is dit reuse? uit
die oertyd?
wat lank in haat
en in verwyt
nou uit
hibernasie tot wraak ontwaak?
Priesteres,
my geloof is dun,
my hoop is yl—het jy vir my
’n spreuk of les om
sin te maak, of woord of fles
van die gode as
balsem vir my onrustige gees?
Of dalk ’n wapen vir
beskerming: ’n dolk of swaard,
’n spies of skild,
’n hamer of helm of mantel ondeurpriembaar?
Watse offer kan ek bied? Wie se bloed moet ek giet?
Hoe is rus vir my
siel bekombaar?
Troebadoer,
keel jou lied en lip
jou vers: neurie ’n wysie,
komponeer ’n rympie, sing ’n minnesang
wat kan resoneer
met die verlang van my hart.
Stram jou lier,
laat dit kwinkeleer en vibreer
soos kat-op-skoot,
soos skat-in-skroot:
smeek die Muse my
onthalwe—
met vuur-verruklik
my binneste te salwe.
... Sanko Lewis
5.3.21
On a Wandering Day
Original Poem:<떠도는 날에>
언젠가 나도 몰래
도둑이 들어
내 마음 모두들 훔치어
달아나 버렸네.
잃어버린 보물 찾아
헤매인 십 년
빈 가지 끝에 걸린 해를 만나곤
비위 둔 집으로 되돌아왔네.
녹슨 자물쇠를 부수고
내 방에 들어와 보니
십 년 전 내 마음도녹이 슬어서
고스란히 먼지 속에 놓이어 있네.
김소옆
... Sanko Lewis
Op ’n swerwende dag
Oorspronklike gedig:<떠도는 날에>
언젠가 나도 몰래
도둑이 들어
내 마음 모두들 훔치어
달아나 버렸네.
잃어버린 보물 찾아
헤매인 십 년
빈 가지 끝에 걸린 해를 만나곤
비위 둔 집으로 되돌아왔네.
녹슨 자물쇠를 부수고
내 방에 들어와 보니
십 년 전 내 마음도녹이 슬어서
고스란히 먼지 속에 놓이어 있네.
김소옆
... Sanko Lewis
17.2.21
Oor verborge dinge
Luister hoe die
wind haar geheimenisse fluister
in die denne se bolle en tussen wilgers se takke
tussendeur die skrefie-oop venster, onderdeur
die agterdeur en in die plaashuisdak se balke.
Die son het per ongeluk
nes ’n goudblad perkament
op die houtvloer geval, waarin in al haar verborge
dinge opgeskrywe staan—sy lê beskaamd en verweerbaar
vir almal om te sien. Maar niemand gewaar haar nie.
Óók in die reën
se neurie is daar waarheid te verneem
en juistheid te ontsyfer vir die met ’n oor wat kan kyk
en ’n oog wat kan luister; elke vers en profesie,
soos met slot en grendel, het ’n openbaring en verklaring.
In die aarde, in
die grond, tussen riwwe, kors en klont
lê versteekte dieper dinge uit die voortyd weggebêre
wat ook vir ons tyd iets te sê het, as jou vingerpunte
weet, en óók jou hart en óók jou gees, hóé om dit te lees.
... Sanko Lewis
1.10.20
val ons deur mekaar
my siel suis soos ’n komeet
deur sterrestelsels val ek
deur jou soos ’n ster verskiet
deur jou val ek jou verby
soos ’n satelliet mis ek jou
deur my verdriet deur senuwee
en -stelsel val jy deur my sinapse
deur my vingers soos sand
deur my lewe deur jou hande
soos die see vol trane
val jy my wese uitgespoeg
soos woorde: klippe val
om te stenig, só val ek,
so gooi ek die eerste een
en val uit my hart uit
deur jou val ek
tot ek leeg uitgegooi
en vervalle is val ek
deur jou en jy deur my
deurmekaar val ons
deur mekaar
2007
11.9.20
Laaste krismis
Pandora sê dit wassie asprissie:
dié pandemie, dié korrupsie
'n mistasting, ’n mistrappie—
Oepsie! Net ’n blapsie!
Loki sweer dit was ’n foutjie:
dié ontploffings en proteste,
net vergissings, flaterissings—
Onheilspellende eklipse,
noodlottige apokalípse,
katastrofes, kataklísmes:
is 2020 ons lááste krismis?
... Sanko Lewis