Die seun van die mens

hy staan ’n mistigheid
en drink die mis

sy seëninge tel hy hopeloos
want ons heelal se kolofon

dui ’n druktyd en verwyt
daarom asem hy die einde

soos wasem voor die son
met leë hande en hartseer oë

sy ledemate en lendene
verdamp in die verdrietigheid

nes muses in ons drome
verdwyn hy soos ’n lied

nes gode in ons wense
verskiet hy in die niet

... Sanko Lewis

Eindelaas

So potsierlik—tog!—die ouderdomspredikament
wat—aai!—so natuurlik van my hoop
en van my angs iets inherent onnatuurlik
konstrueer en konsterneer: die verskrilike vrees,
soos vir die donker tweederangs,
vir verkranklike ouderdomswanhoop.

Daar is niks daaraan te maak nie:
Geen manier vir hokaai en geen nut
aan bohaai nie. Nét, saamlag
met die gode oor dié bespotlikheid
dat eers toe ek die dood aanskou,
het ek met berou geweet wat die lewe is,
en skroom ek nou oor lewensdrome ongehits.

... Sanko Lewis

Alleenheid is ’n koue plek

Ek knip my oë en jy is weg
en sedertdien is niks meer reg nie;
niks wat ek sien het fokus nie;
geen woord is my mond se kneg nie.

Verwilderd soek ek heinde
en verward roep ek verre,
maar jy antwoord nie,
en my benoude siel het geen rus nie.

Die berge bulder,
maar bied g’n hulp nie;
my gille is uitasem en eggo
klankloos teen die kranse.

My beangste gedagtes is ganse in vlug;
my ganse gedagtes vlug na die somerplek
waarheen jy (bid ek) getrek het.
Ek bibber. Alleenheid is ’n koue plek.

Kyk, ek stuur vir jou ’n swerm vere:
pluk ’n pen my geveerde geliefde
en skryf vir my ’n gedig op ’n poskaart
met jou portret daarop geverf,

sodat ek my nagdrome ’n idee kan gee
waaroor om te dagdroom.
Ek trek ons herinneringe oor my
soos ’n blou trui.

Ek het my oë geknip en toe’s jy weg
en sedertdien is niks meer reg nie.
Ek draai my bewende blou rug,
en wens jou met elke rotasie t'rug.

... Sanko Lewis

As jy net 'n droom is

As jy net 'n droom is, vertel my gou
sodat ek nie my hart verloor aan jou
nie; en as jy net 'n spook is, sê dan wha!
dat ek om genade van Bo kan vra;
en as jy miskien 'n visioen is, laat my weet,
sodat ek kan gaan soek na 'n profeet;
maar as jy eg is, kom soen my dadelik,
want hierdie onsekerheid is ondraelik.

... Sanko Lewis

Ek het gedroom

ons is twee duifeiertjies
in ’n nessie, in ’n tak, in ’n boom



... Sanko Lewis

Ek droom van Potchefstroom

In my droom stap ek terug,
terug Potchefstroom toe:
oor brûe waaronder moddervuil trolle
(eensaam en hartseer) knorrig sit,
oor spruite waarbinne mitiese waterslange
(mislik van verlange) vir kinders lê en wag,
oor koringlande waar voëlverskrikkers
(vernederd en leeg) gekruisig hang,
oor plase met rumatiek-ou windpompe,
oor agterlike agterplase in snakwarm agterbuurte,
oor allerande verdrietige plekke stap ek:
in my droom stap ek Potchefstroom toe,
want in 'n tyd toe drome nog vrolike gedoentes was,
het ons sprokievrolike drome in Potchestroom gedroom.


... Sanko Lewis

Drie kwatryne

Vryvertaal vanaf ’n Koreaanse gedig deur Woo-Shik Kang.

Die geur van die lotusvrou in my drome
en die geur van my vrou is soms eenders.
Maar ek weet nie watter is meer waar nie –
die liefde wat ek gee of die liefde wat ek neem (as ek slaap of wakker is) nie.

My vriend, asof om te lê in ’n nat gehuilde kis,
op treurige vroulose dae,
ons na die see laat gaan om iets te word –
seegras in die blou golwe.

Hoveel mense sal weet
hoe om die huweliksbed in die ander wêreld op te maak?
Al my drome in vorige lewens was om ’n vrou te ontmoet
vir wie ek selfs my grootste sielsmart kon gee.


... Sanko Lewis