en drink die mis
sy seëninge tel hy hopeloos
want ons heelal se kolofon
dui ’n druktyd en verwyt
daarom asem hy die einde
soos wasem voor die son
met leë hande en hartseer oë
sy ledemate en lendene
verdamp in die verdrietigheid
nes muses in ons drome
verdwyn hy soos ’n lied
nes gode in ons wense
verskiet hy in die niet
... Sanko Lewis
No comments:
Post a Comment