Op rit in 'n bus
sit ek langs 'n suikerkluitjie ouma
wat strikke in haar doolhofhandsak
gestel het en 'n vet naartjie gevang het,
wat sy met haar knoloog hande afslag,
ontvel, en sonder simpatie in twee skeur,
en 'n lou warm halwe karkas in my
(die uitlander) se peervlees hande ploks.
Moko* sê sy en ek eet gehoorsaam. Ek eet
Korea se gasvryheid totdat my mond
oorloop van sojamelk en heuning.
* Moko 먹어 is 'n verbuiging van die Koreaanse werkwoord mokda 먹다, "om te eet".
... Sanko Lewis
