Give me your hand

Give me your hand

A translation of my Afrikaans poem "Gee my jou hand"

give me your hand, show my your palm:

I want to navigate the rivers thereupon,

follow the salmon to the spawning waters,

anker my skiff at that fruitful place

where silver reeds dance like nymphs 

in the streams under the fullest full moon; 

take my hand as sacrifice:

burn it on the altar of your heart

and let the incense vine upwards

towards that faraway secret lair

from where muses pigeon myths

to scribe and stonemason;

let’s hold hands like old and your lovers:

for whom clasped hands are an embrace,

for whom interlaced fingers are lustful bodies,

for whom holding hands is a covenant—

let our skin bacteria shake hands,

explore each other, know each other, and cross-pollinate.

... Sanko Lewis

Oor verborge dinge

Luister hoe die wind haar geheimenisse fluister
in die denne se bolle en tussen wilgers se takke
tussendeur die skrefie-oop venster, onderdeur
die agterdeur en in die plaashuisdak se balke.

Die son het per ongeluk nes ’n goudblad perkament
op die houtvloer geval, waarin in al haar verborge
dinge opgeskrywe staan—sy lê beskaamd en verweerbaar
vir almal om te sien. Maar niemand gewaar haar nie.

Óók in die reën se neurie is daar waarheid te verneem
en juistheid te ontsyfer vir die met ’n oor wat kan kyk
en ’n oog wat kan luister; elke vers en profesie,
soos met slot en grendel, het ’n openbaring en verklaring.

In die aarde, in die grond, tussen riwwe, kors en klont
lê versteekte dieper dinge uit die voortyd weggebêre
wat ook vir ons tyd iets te sê het, as jou vingerpunte
weet, en óók jou hart en óók jou gees, hóé om dit te lees.

... Sanko Lewis

Wat om met 'n geheim te doen / What to Do With a Secret

Wat om met 'n geheim te doen

Wanneer jy die albatros
(swaar soos 'n siekte)
nie langer wil dra nie,
soek, met 'n sielsoeke, na 'n boom.

Dit moet 'n gróót boom wees:
'n skaduwee van daardie éérste boom
van kennis van goed en van kwaad;
'n boom wat die gewig van 'n geheim
tot ná die derde en die vierde geslag kan dra.

'n Kremetart sal deug
of 'n ou plaasbloekom
of 'n akkerboom
wat vir generasies
lank kan swyg.

Wanneer jy die régte ene vind,
soek vir 'n leë houtkappernes
(of as dit moet, maak self 'n gat
met waarheid en flymskerpwoorde)
en vou jou hande buis daarom.

En dan, soos die ou Sjinese
wat wel bekend was met allerlei rituele,
fluister jou geheim die holte binne

en vinnig—voor die vlugtige ding kan vlug!—
smeer die gat haastig toe met modder
en seël dit met 'n soen.

Dis wat jy met 'n geheim moet doen.

Óf, belei dit. Op eie risiko.

What to Do With a Secret

When you don't want to carry the albatross
(heavy like an illness) any longer,
search, with a soul search, for a tree.

It must be a big tree:
a shadow of that first tree
of knowledge of good and of evil;
a tree that can carry the weight of a secret
until after the third and the forth generation.

A baobab will do
or an old farm eucalyptus
or an oak
that can keep quiet
for generations.

When you find the right one,
search for an abandoned woodpecker's nest
(or if need be, make a hole yourself
with truth and sharp words)
and fold your hands around it.

Then, like the ancient Chinese
who were well versed in all types of rituals,
whisper your secret into the hole

and quickly—before the volatile thing can flee!—
cover it hastily with mud
and seal it with a kiss.

That's what you should do with a secret.

Or, confess it.
At your own risk.