Showing posts with label vrou. Show all posts
Showing posts with label vrou. Show all posts

13.8.17

’n Liefdesverklaring

díe agtermiddag son

’n goudfisant
skop stof op die skof
van die land

is duidelik
ge-photoshop

want géén egte geel
is só geel
soos díe son
se goudgeel nie

maar jý my manlief
of my vroulief
is my regte égte
lief-lief


... Sanko Lewis
Creative Commons Licence

27.6.15

My Beautiful Wife

A translation of my Afrikaans poem "My mooi vrou".


A sculptor—a Michelangelo or Rodin—
must knead your shape from clay,
cast your impression in copper,
etch your forms into marble,
so that our children
and children's children
and great grandchildren
may admire your place in time-and-space and say:
“I'm begotten from that goddess!”

Someone should paint you. A Klimt or Botticelli—a man
that loves beautiful women—should paint you.
No instant digital photo, no pseudo-iris will do.
The artist must remove his tie when he sees you
and envy me with his stiff brush dripping warm red paint.



... Sanko Lewis
Creative Commons Licence

9.8.13

Onkundige sonnet

ek weet nie hoe vrouens se koppe werk nie
of mans se koppe of kinders s'n nie
ek weet nie eens hoe myne werk nie:
hoe die sappies veronderstel is om te prut
en die vonkies veronderstel is om te spat
en al daardie draadjies en takkies en padjies
maak dat ek kan dink en misdink nie

ek verstaan nie die lewe se meganismes nie:
die kleppe en pype en buise en ratte nie
en hoe alles roteer en inmekaar pas nie

en, ag fok, die liefde verstaan ek regtig nie:
hoe 'n katmens 'n hondmens lief kan hê
of 'n ingenieur 'n digter inspireer nie

halfpad deur my lewe en ek verstaan nie eens 'n sonnet nie



... Sanko Lewis
Creative Commons Licence

4.6.12

Die weefster se geliefde


"Die weefster" (met haspel en spil)
deur William-Adolphe Bouguereau,
olie op doek, 1873.


Op haar haspel is my veselagtige hart geplant—
'n ontliggaamde kop op 'n spies:

Sy spin en spin en spin en tol my are skroefdraad
op haar spil tot niks behalwe 'n koper katrol
vol geroeste gare van my hart oorbly nie.

Met weefraam stram gereed weef sy
karmosyn kettingdraad en     sy weef
skarlaken inslagdraad en       weef sy
totdat niks van my oorbly nie,
want sy het my opgeweef en deurgeweef
en ingeweef en weggeweef en klaargeweef—
'n tapisserie vol bloederige patrone:

kýk, dis ek, die weefster se geliefde!



... Sanko Lewis
Creative Commons Licence

12.4.12

Die see

Die see is 'n oog vandag
Dit is oop en groot en stip
Dit gluur oor die hemelruim
Aandagtig vir 'n ruk
Dan draai dit om, kyk vir my
- fluister in my oor
“Die lewe is soms goed;
die lewe is soms goor!”

Die see is my vrou vandag
Rond en opgeswel
Gereed vir geboorte gee
“Aan die hemel of die hel!”

Die see is my man vandag
Sterk in buik en nek
“Vir jou kan ek lief hê;
vir jou maak ek vrek!”
Hy streel my oor my skouer
Hy vuis my deur die bek.


... Sanko Lewis
Creative Commons Licence

28.8.11

Lafenis

My vrou het die lafenis
van 'n Sabbatsrus.


... Sanko Lewis
Creative Commons Licence

20.8.11

My mooi vrou,

'n Beeldhouer—'n Michaelangelo of Rodin—
moet jou gedaante in klei uitknie,
jou afdruk in koper giet, jou vorme in marmer ets,
sodat ons kinders en kindskinders en agteragterkleinkinders
jou plek in tyd-en-ruimte kan bewonder en sê:
“Ek stam uit daardie godin!”

Iemand moet jou skilder. 'n Klimt of Botticelli—'n man
wat mooi vroue lief het—moet jou skilder.
Geen kitsdigitale foto, g'n pseudo-iris sal deug nie.
Die kunstenaar moet sy das afhaal as hy jou sien
en my beny met sy jaloerse stywe kwas vol warm rooi verf.


... Sanko Lewis
Creative Commons Licence

28.4.11

Boervrou

my vrou is 'n boervrou
my boervrou spit in die tuin
sy spit die aarde in klowe oop
groot vrugbare oopwondklowe
met haar groot ysterspit

soos Agdistis is my vrou
my boervrou bevrug Moeder Aarde
kloof haar oop en stort haar saad daarin
my vrou is 'n vrugbaarheidsgodin


... Sanko Lewis
Creative Commons Licence

7.4.11

Drie kwatryne

Vryvertaal vanaf ’n Koreaanse gedig deur Woo-Shik Kang.

Die geur van die lotusvrou in my drome
en die geur van my vrou is soms eenders.
Maar ek weet nie watter is meer waar nie –
die liefde wat ek gee of die liefde wat ek neem (as ek slaap of wakker is) nie.

My vriend, asof om te lê in ’n nat gehuilde kis,
op treurige vroulose dae,
ons na die see laat gaan om iets te word –
seegras in die blou golwe.

Hoveel mense sal weet
hoe om die huweliksbed in die ander wêreld op te maak?
Al my drome in vorige lewens was om ’n vrou te ontmoet
vir wie ek selfs my grootste sielsmart kon gee.


... Sanko Lewis
Creative Commons Licence