omvorm kort voor dagbreek
in ’n kenotaaf waarbinne
ons herinneringe soos bleek
skandes weggebêre lê
herfsblaarbruin passertjies sit kletsend
op die bloedbruin prikkeldraad
in die agterplaas en tjir-tjir vir
die son wat nes ’n plaaskat bolrug hurk
voor sy skielik kurk-uit-bottel sterverskiet
’n boog bo-oor als wat rou en blou is
in grafte weggebêre lê
ons herinneringe van gisteraand
se donker dinge waarvan die mossies
en die katte en die nuuskieriges
niks weet nie
maar eendag is eendag
sal ’n grafrower
díe donker dinge
weer optower
... Sanko Lewis
