opgerol en oor haar skouer gegooi.
Ek kan g’n spoor vind om te sny nie,
haar lyn is op g’n kaart te kry nie.
Ek roep na die boesman-van-die-liefde
met sy mossievlerkies dwarrelwind op sy stuitjie,
sy suikerbektongetjie klap-klap simpatie,
hy waaistert sy boog en pyltjie.
“Soek haar – snif haar reuk en vind haar.
Kom nie terug tot jy haar kry nie.
Leeg is die volstruiseier in my bors
en ek vrek al van die dors.”
... Sanko Lewis
No comments:
Post a Comment