Ek het die jagters lief,
die gaarders, die slagters, die verbouers,
die bakkers, die grouers, die bouers,
die wewers, die kinderoppassers, die voeders,
die opvoeders, die versorgers, het ek lief.
Almal wat die ratte geölie hou.
Wat hulle hande vuil kry,
wat sweet, wie se voete brand
na 'n lang dag van swoeg,
wie se rûe pyn soos Atlas s'n.
Kom, kom sit en laat ek jou voete was;
kom, kom dat ek jou skouers vryf,
die sweet van jou voorkop met my mou af vee;
kom, dat ek jou growwe hande in myne hou,
jou op die lippe soen soos 'n kammeraad.
Kom, kom sit hier, kom rus,
kom luister hoe ek jou besing—
ek het jou lief.
To All Who Keep the Gears Greased
I love the hunters,
the gatherers, the butchers, the farmers,
the bakers, the diggers, the builders,
the weavers, the child-rearers, the feeders,
the educators, the caretakers—I love them all:
All who keep the gears greased.
All who get their hands dirty,
who sweat, whose feet burn
after a long day of toil,
whose backs ache like that of Atlas.
Come, come sit and let me wash your feet;
come, come let me rub your shoulders,
wipe the sweat from your brow with my sleeve,
let me kiss you on the lips like a comrade.
Come, come sit here, come rest,
come listen how I serenade you—
I love you.
... Sanko Lewis
No comments:
Post a Comment