Sluipmoord / Assassination

Heelnaglank veg ek slaap
(my vuiste stukkend       my slape bloei
my knieë en elemboë is nerfaf baklei)
want anders, soos ’n ongeluk, breek die oggend
oop soos ’n eier       ’n skedel       ’n hart wat oorvol
gestop is van die liefde (daardie onverskrokke
hartelose dreigende dêmmit tipe liefde).

En nou, wanneer die dag aangesluip kom
(my hart se sluipmoord op die agenda;
dit sal, ek’s seker, met ’n mes gebeur)
en ek min veggees oor het, smeek ek jou
my beminde, wees flink. Ek het reeds
beide halstarrige hemp en borskas oop
geskeer (ek glo jy sal dit waardeur).

Beminde, beide ek en my hart is gereed om
vandag nog (martel my tog nie verder nie!)
met ’n enorme dood entoesiasties te sterf.
Die engele (my beskermsengel en joune)
staan op hul merke om met bedevaartslied
(’n nekro-duet) my tot die grootslaap te ontbied.

Moenie vergeet om die blomme te water nie.

Throughout the night I battle sleep
(my fists broken       my temples bleeding
my knees and elbows chafed from fighting)
lest, like a calamity, the morning breaks
open like an egg       a skull       a heart stuffed
to the brim with love (that undaunted
heartless threatening damned type of love).

And now, as the day comes crawling
(my heart’s assassination on the agenda;
it will, I’m sure, be done with a knife)
and I have little fighting spirit left, I beg you
my love, be swift. I have already
both my stubborn shirt and chest
ripped open (I trust you’ll appreciate it).

My love, both my heart and I am ready
on this day (please don’t torture me further!)
to die enthusiastically an enormous death.
The angels (my guardian angel and yours)
are standing on their marks for a farewell number
(a necro-duet) to call me to the Big Slumber.

Don’t forget to water the flowers.

... Sanko Lewis