Vrygebore

Hulle—die wat oor dinge opinies het—sê
dat ek is vrygebore, dat die hele wêreld
is my beskore, dat ek hoog op die skouers
van my ouers staan.

Maar staan dié dan nie hoog
op die skote van hulle grootmoeders
en op die skofte van hulle voorvaders nie?
En is hulle dan nie sedert Kain en Abel
geplant tussen lyke en gevloed
in bloedvergieting nie?

Glo is ek vrygebore,
asof daar nie ’n naelstring
is wat my aan my voorsate bind nie,
asof die testosteroon van my vader
nie ook deur my sweetgate wind nie,
asof die konsentrasiekampe waarin
oumagrootjie meel en glás geëet het,
en die lokasies waarin ons geliefde
bediende meel en rás geëet het,
nie ook mý geskiedenis is nie,
nie ook mý gevangenis is nie.

Hulle wat oor dinge opinies het,
sê ek is voëlvry gebore;
asof kinders nie tronkvoëls
van hulle ouers se verledes is nie.

... Sanko Lewis