Onthou U Here, daardie aand toe ek kom smeek het?
Dit moes 'n wintersaand gewees het,
want die benoudheid van my klaaglied
het soos 'n natgereënde jas koud om my geklou.
Onthou U Here, hoe ek onbaatsugtig, soos Christus u Seun,
nie om my eie welstand gepleit het nie?
maar vir die van mý seun—totdat my hart bloed gesweet het
en ek die voete van die olyfbome met my trane gevoed het.
Onthou U Here, hoe ek my vertroue soos 'n diertjie
in die linne van geloof na u altaar gebring het?
Hoe ek gesnik het, Here, “spaar tog my kind van díe verdriet,
want U is God en U is Goed, laat u goeie wil geskiet!”
Is dit Here, omdat ons nie u Seun gespaar het nie
dat ons seuns ook nie die noodlot vry spring nie?
Here, is U toe al die tyd moedswillig soos 'n kind,
daarom dat U my kind deur wolwe laat verslind?
Onthou U Here, daardie aand toe ek kom smeek het?
Was my pleidooie dan gekaap óf misplaas óf verskeer?
Hoe anders moet ek dan u stilswye interpreteer?
Is dit Here, omdat ons nie u Seun gespaar het nie?
... Sanko Lewis
28.12.12
9.12.12
As jy net 'n droom is
As jy net 'n droom is, vertel my gou
sodat ek nie my hart verloor aan jou
nie; en as jy net 'n spook is, sê dan wha!
dat ek om genade van Bo kan vra;
en as jy miskien 'n visioen is, laat my weet,
sodat ek kan gaan soek na 'n profeet;
maar as jy eg is, kom soen my dadelik,
want hierdie onsekerheid is ondraelik.
... Sanko Lewis
sodat ek nie my hart verloor aan jou
nie; en as jy net 'n spook is, sê dan wha!
dat ek om genade van Bo kan vra;
en as jy miskien 'n visioen is, laat my weet,
sodat ek kan gaan soek na 'n profeet;
maar as jy eg is, kom soen my dadelik,
want hierdie onsekerheid is ondraelik.
... Sanko Lewis
30.11.12
engines
fire and water copulates momentum
a women heaving in labour puffs of steam
a caravan of steel cross land state country continent
horse power kicks the driver back in his seat
worlds pass in ribbons lives flash before eyes
the F-1 grinds the cosmos into fumes of noise
it's arms swirls meditatively like a Sufi
until it breaks all ties with this world chopping space-time asunder
the helicopter is enlightened therefore it levitates
a cat chasing electric mice
a hawk swooping binary quail
it catches bytes imprison them behind liquid crystal veils
... Sanko Lewis
a women heaving in labour puffs of steam
a caravan of steel cross land state country continent
horse power kicks the driver back in his seat
worlds pass in ribbons lives flash before eyes
the F-1 grinds the cosmos into fumes of noise
it's arms swirls meditatively like a Sufi
until it breaks all ties with this world chopping space-time asunder
the helicopter is enlightened therefore it levitates
a cat chasing electric mice
a hawk swooping binary quail
it catches bytes imprison them behind liquid crystal veils
... Sanko Lewis
29.11.12
Winter
20.11.12
niks is vanselfsprekend nie
heelnag bly ek wakker en wag
ek wag vir die dag soos 'n uil vir 'n muis
ek wag vir die horison om haar wye dye
nes 'n tydskrif op die middelblad oop te val:
geboorte te gee aan 'n blinknuwe son
(want elke dag verdien 'n nuwe een)
waarvan die nánag nog aan sy naelstring klou
soos 'n kleuter wat vashou aan 'n balon se tou
die heelnag bly ek wakker om dit te sien
want niks is vanselfsprekend nie
nie jy nie
nie eens die son nie
... Sanko Lewis
22.10.12
as ek kon
'n Vertaling uit Engels van my gedig "A Love Proposal"
as ek
my hart soos 'n perske kon oes
dit uit my bors kon pluk
uit die hok kon steel
die aorta af kon bind soos 'n naelstring
dit kon afwas en toedraai in linne
dit met bies kon versterk teen die koue
en dit kon neerlê in 'n mandjie
versier met 'n groot strik—groot soos 'n hand;
as ek
dit voor jou deur kon los
dit vir jou soos 'n ring aan jou vinger kon gee
óf soos die lewensasem Adam ingeblaas
óf soos lente—opgekrul in die palm van God se hand
nes 'n baba krimpvarkie;
en as jy
dit sou aanvaar, dit sou inasem,
dit sou inneem soos soet perskes,
medepligtige sou wees aan die gevangenisontsnapping,
as jy jou bors sou bied vir bies en liefde,
jou borskas sou deel met 'n ekstra hart—om passievol
jou bloed te pomp;
as ek kon,
en as jy sou,
behoort my hart aan jou.
... Sanko Lewis
5.10.12
Tronkvoël se wraak
Met verwysings na William Blake se "How sweet I roam'd from field to field" en Maya Angelou se "I Know Why the Caged Bird Sings".
jy verf jou mure hemelblou
en vang my met 'n net
jy tronk my in 'n voël se kou
en hang my bo jou bed
deur die tralies steek jy stokkies
jy skeer met my die gek
hoeveel ander is in hokkies
versteek in jou woonplek?
jy voer my kamma-liefdetjies
winkoog en blaas soene
'n man soek meer as krummeltjies
leegdop visioene
'n gehokte voël kan óók fluit
'n klaaglied is óók mooi
'n tronkvoël sing oor vryheid
en oor predator en prooi
eendag is eendag en ek is vry
ek weet tog waar jy bly
ek gaan jou aan die keel beet kry
jou koue hart uit sny
... Sanko Lewis
jy verf jou mure hemelblou
en vang my met 'n net
jy tronk my in 'n voël se kou
en hang my bo jou bed
deur die tralies steek jy stokkies
jy skeer met my die gek
hoeveel ander is in hokkies
versteek in jou woonplek?
jy voer my kamma-liefdetjies
winkoog en blaas soene
'n man soek meer as krummeltjies
leegdop visioene
'n gehokte voël kan óók fluit
'n klaaglied is óók mooi
'n tronkvoël sing oor vryheid
en oor predator en prooi
eendag is eendag en ek is vry
ek weet tog waar jy bly
ek gaan jou aan die keel beet kry
jou koue hart uit sny
... Sanko Lewis
Labels:
dreigement,
gevangenis,
hok,
natuur,
tronk,
voël,
wraak
30.9.12
The Heist
Dragonfly hovers, then lands upon your lips—a sealed lotus—
and with its soft touch picks the lock. Slug gently oils the hinges.
The bulb relaxes, slightly parts—just enough for Tadpole!
He slips in, slides through the corridor, locates your levers
and opens wide the gate. My mouth manoeuvres to the exit
as I patiently await your attempted escape.
When you exhale, I swallow your spirit in one ecstatic gulp.
With this kiss I seal you in me. Thus blackmailed,
you dip your tongue in my ink and sign on the dotted line.
The contract reads: I am yours; you are mine.
... Sanko Lewis
and with its soft touch picks the lock. Slug gently oils the hinges.
The bulb relaxes, slightly parts—just enough for Tadpole!
He slips in, slides through the corridor, locates your levers
and opens wide the gate. My mouth manoeuvres to the exit
as I patiently await your attempted escape.
When you exhale, I swallow your spirit in one ecstatic gulp.
With this kiss I seal you in me. Thus blackmailed,
you dip your tongue in my ink and sign on the dotted line.
The contract reads: I am yours; you are mine.
... Sanko Lewis
27.9.12
'n Opebrief aan my hartedief
Geagte Hartedief,
Onder huidige omstandighede is dit seker gepas dat ek u gelukwens met die suksesvolle kaping van my hart. U flink optrede en ratse voetwerk was welgedaan en soos dit enige ordentlike kaping betaam was die gebeurtenis heeltemal onverwags en is ek totaal omkant gevang. Ek bespeur in u dade dat u 'n meester hartkaper is en neem aan dat u al vele harte moes gekaap het om hierdie vlak van professionele vaardigheid te kon bereik. Ek beskou dit dus as 'n eer om die slagoffer van iemand so bekwaam soos u te wees.
Nogtans kan ek nie help om oor die sportmanskap van die voorval te peins nie. Ek verstaan dat die sukses van 'n kaping is juis gesetel in die onvoorsiene aard en oorweldigende skielike aggressie van die daad. Tog dink ek dat die diskrepansie in die vernuftigheid van die predator teenoor die onbekwaamheid van die prooi 'n jammerlike teleurstelling vir u moet wees. Vergewe my voorbarigheid, maar ek vermoed dat weens u bemeestering van u roeping u nie meer dieselfde genot daaruit put as in die verlede nie; dat dit nie meer dieselfde uitdaging bied as voorheen nie; dat die adrenalienvervoering baie minder is as van te vore. Gun my asseblief dan nou die geleentheid om 'n voorstel te maak wat ek van mening is u weer die opwinding te laat voel wat u ervaar het toe kanse van u sukses effe minder verseker was as nou.
Ek is van veronderstelling dat die plesier ontgun uit 'n hartkaping nie net daarin lê om 'n ekstra hart te besit nie, maar eerder die hele proses om 'n hart te bekom. Die pret is grootliks gesetel, sou ek dink, in die spreukwoordelike reis, eerder as die einddoelwit. Veronderstel dan dat daar was 'n kandidaat wat ervaring het om prooi te wees vir 'n hartskaping—so 'n ervare individu sal vanselfsprekend meer paraat wees en minder voor die handliggende prooifoute begaan. Die kandidaat mag selfs van strategieë gebruik maak om 'n toekomstige kaping te bemoeilik. Ek is seker u sal saamstem dat so 'n prooi weer 'n opwindende sportiewe element sal terug bring na die kapingsproses deur die vervelige voorspelbaarheid van 'n kaping effe te kompliseer—en wat sekerlik vir iemand met u uitnemende vermoeëns sal intereseer. Selfs 'n luiperd verkies 'n duiker bo 'n dassie.
Dit is met bogenoemde in ag dat ek myself as toekomstige kapingskandidaat aanbeveel. As 'n voorheengekaapte is ek eerstehands vertroud met die proses. Ek het ook reeds begin om myself bewus te maak van sekere kapingsverhinderingsmetodiek en glo dat ek die kapingsproses genoegsaam uitdagend vir u sal kan maak sodat u weereens die genot daaruit kan put wat u eens gehad het, maar wat intussen verflou het. Al wat nodig is om weereens u eertydse opwinding te herleef, is om my hart—tydelike, natuurlik—aan my terug te besorg en om aan my 'n gepaste voorsprong te gee.
Ek is oortuig dat die uitvoering van my voorstel weer u genot sal kan vernuwe en hoop daarom dat u dit ernstig sal oorweeg.
Beste wense,
Hartverlore
... Sanko Lewis
21.9.12
Art of War
Fingers—the virile cavalry of my hands—graze
over the lush mountains of your calves, gain ground
over muscled thighs, sink and anchor in the bulged
lotus pedestal of your centred hips.
With your foundation so seized, victory is assured:
My lips need merely fingertip your heaving chest
or my tongue but scarcely wet the pulsing of your neck
and all your hesitant suspension collapses.
... Sanko Lewis
20.9.12
Iemand huil
dis nie die wind wat huil nie,
nie die wolf of die uil nie,
nie skaap of muis
of iemand tuis nie—
... Sanko Lewis
9.9.12
Aan die maagde, om nie tyd te mors nie
'n Vry vertaling van Robert Herrick (1591–1674) se “To the Virgins, to make much of Time”.
Pluk roseknoppies wyl jy kans het,
Outa Tyd is aan die vliet:
Die blom wat tans 'n glimlag het
is môre dalk tot niet.
Die glorieryke lamp, die son,
hoe hoër hy in die hemel hang
hoe vinniger is sy resies om,
en vroeër is sy ondergang.
Die prille leeftyd is tog beter,
'wyl jeug en bloed nog warm is:
eens opgebruik, is alles slegter
wanneer die houer koulik is.
Wees nie skaam nie, benut jou tyd,
en terwyl jy kans het, loop en trou:
Want eens jou lewensbloei verstrek het
mag jy dalk vir altyd rou.
... Sanko Lewis
Pluk roseknoppies wyl jy kans het,
Outa Tyd is aan die vliet:
Die blom wat tans 'n glimlag het
is môre dalk tot niet.
Die glorieryke lamp, die son,
hoe hoër hy in die hemel hang
hoe vinniger is sy resies om,
en vroeër is sy ondergang.
Die prille leeftyd is tog beter,
'wyl jeug en bloed nog warm is:
eens opgebruik, is alles slegter
wanneer die houer koulik is.
Wees nie skaam nie, benut jou tyd,
en terwyl jy kans het, loop en trou:
Want eens jou lewensbloei verstrek het
mag jy dalk vir altyd rou.
... Sanko Lewis
4.9.12
Selfmoord se nota
'n Vryvertaling van Langston Hughes se "Suicide's Note".
Die kalm,
koel gesig van die rivier
het my vir 'n kus gevra.
... Sanko Lewis
Die kalm,
koel gesig van die rivier
het my vir 'n kus gevra.
... Sanko Lewis
1.9.12
Sportsmanskap
Oor jou sweetwarm lyf lê ek
my volle gewig in spieëlbeeld
en skielik kompeteer ons
reflekterende organe:
my hart en jou hart hurk gereed
klop een-twee-drie spring weg!
ons mage grom nes onbekende
honde binnesmonds vir mekaar
ons monde pluk hul swaarde uit
en snel nes gladiators na die slagveld
ons hande stormloop mekaar soos ramme
takbokhoringpalms KLAPS!
ons genitalië: ongeskikte xenofobe
wat mekaar vloek en slaan en spoeg.
Maar agterna omhels ons resieswarmlywe
uitasem, tog genoeë, soos dit sportsmanne betaam.
... Sanko Lewis
my volle gewig in spieëlbeeld
en skielik kompeteer ons
reflekterende organe:
my hart en jou hart hurk gereed
klop een-twee-drie spring weg!
ons mage grom nes onbekende
honde binnesmonds vir mekaar
ons monde pluk hul swaarde uit
en snel nes gladiators na die slagveld
ons hande stormloop mekaar soos ramme
takbokhoringpalms KLAPS!
ons genitalië: ongeskikte xenofobe
wat mekaar vloek en slaan en spoeg.
Maar agterna omhels ons resieswarmlywe
uitasem, tog genoeë, soos dit sportsmanne betaam.
... Sanko Lewis
Labels:
diere,
eroties,
geweld,
homo-eroties,
kompetisie,
liggaam,
lyf,
organe,
sport,
versoen
24.8.12
Good Riddance!
If I should lose you,
I say: 'good riddance!'
I've already lost my heart,
what more is there to lose?
Without my heart's eye
sunsets are without colour,
the night sky is without a diadem,
and flowers are cadaver claws
grabbing at the void;
without my heart's ear
music knows no melody,
birds are nihilistic sirens
screaming existentialistic slogans
at each other; without my heart's
tongue what is their to taste
but palateless protein and chewy
carbohydrates and frothing fat?
Without my heart's skin all touch
is the touch of an open wound.
For without my heart what
is their to smell but the raw flesh
and gaping hole in the centre
of my bleeding chest?
If I should lose you
'good riddance!' say I,
for I have lost all
when I lost my heart to you.
... Sanko Lewis
I say: 'good riddance!'
I've already lost my heart,
what more is there to lose?
Without my heart's eye
sunsets are without colour,
the night sky is without a diadem,
and flowers are cadaver claws
grabbing at the void;
without my heart's ear
music knows no melody,
birds are nihilistic sirens
screaming existentialistic slogans
at each other; without my heart's
tongue what is their to taste
but palateless protein and chewy
carbohydrates and frothing fat?
Without my heart's skin all touch
is the touch of an open wound.
For without my heart what
is their to smell but the raw flesh
and gaping hole in the centre
of my bleeding chest?
If I should lose you
'good riddance!' say I,
for I have lost all
when I lost my heart to you.
... Sanko Lewis
17.8.12
Volksvreemde deuntjies
9.8.12
Landskapskilderye
By 'n uitstalling van landskapskilderye sien ek kranse: hoekige kranse
in groenfluweel gedrappeer soos die randte van grafte, en wolke soos tantes
met goedversorgde witpelse afgeëts teen hulle donkerblou begrafnisrokke;
en berge breed soos renosterrûe, en bergtoppe puntig soos jagse tepels,
en growwe bokserkneukels vir heuwels, en 'n waterval wat 'n vallei oopsny
soos 'n vagina se snit; en bome: kameeldoringbome met platpiering krone
wat soos waterlelies op die spansel van die hemel dryf; en bloeisels wat blink
nes kersfeesliggies, en blomme—gretige kuikenbekke wat hap-hap na bye;
en 'n bamboesbos, 'n houer vol strootjies; en 'n landskap oopgeverf soos 'n gedig.
... Sanko Lewis
4.8.12
Korea -- 'n skets
Op rit in 'n bus
sit ek langs 'n suikerkluitjie ouma
wat strikke in haar doolhofhandsak
gestel het en 'n vet naartjie gevang het,
wat sy met haar knoloog hande afslag,
ontvel, en sonder simpatie in twee skeur,
en 'n lou warm halwe karkas in my
(die uitlander) se peervlees hande ploks.
Moko* sê sy en ek eet gehoorsaam. Ek eet
Korea se gasvryheid totdat my mond
oorloop van sojamelk en heuning.
* Moko 먹어 is 'n verbuiging van die Koreaanse werkwoord mokda 먹다, "om te eet".
... Sanko Lewis
22.7.12
Boek en boekmerk
Image Source |
Nes 'n boek val jou dye voor my oop en ek verdiep my aan jou binnebene
se roomkleurige blaaie en die botterreuk van leer en van papier en my oë hardloop
met los heupe oor jou letters en ek blaai jou verhaal met my geletterde tong
by kerslig tot die dagbreek kom en as ek jou laaste sin ingesluk het
—my asem vir 'n ruk opgehou het—
klim ek dan 'n wilde perdeblom jou binneblaaie in en soos 'n vlerk vou jy ferm om my
en met 'n storie se geduld pars en tem jy my tot ek 'n makgemaakte boekmerk in jou bly.
... Sanko Lewis
21.7.12
Die versoeking
dit is laat
breek jou vas
jy lyk bleek
ek maak jou iets te eet
haal jou stralekrans af
trek jou toga uit
kom bed toe
dis okay
kom lê jou lyf
teen my
... Sanko Lewis
19.7.12
vanaand gaan ek
vanaand gaan ek
aan jou binnedy
se vou saggies byt
totdat jy eina sê
daarna sal ek soentjies
op dieselfde plekkie lê
en môre by die werkplek
as jou voutjie 'n seerplek het
dink dan aan ons geheimpie
en gisteraand se byt- en soen-
en lekplek pret.
... Sanko Lewis
aan jou binnedy
se vou saggies byt
totdat jy eina sê
daarna sal ek soentjies
op dieselfde plekkie lê
en môre by die werkplek
as jou voutjie 'n seerplek het
dink dan aan ons geheimpie
en gisteraand se byt- en soen-
en lekplek pret.
... Sanko Lewis
17.7.12
en ek wonder hoekom / and I wonder why
en ek wonder hoekom
soos om 'n bok af te slag stroop jy gedetermineerd my uit my klere uit,
strooi my hemp en belt en broek en onderbroek en kouse in die wind,
en ek wonder hoekom ek nie terugdeins voor jou jagtersmes nie.
wanneer jy my om die nek vat en met jou erektiele tong die vagina
na my long volstop en ek terugval soos 'n verslaande op 'n slagveld
en myself aan jou oorgee wonder ek hoekom ek nie veg vir asem nie.
ek word wakker met my eiers genes in die bak van jou palm
en ek wonder hoekom ek nie bang is—só met die weegskaal
van my manwees in die greep van jou manlike hande—nie.
ons trek aan—jy maak 'n wurgtou van my das, skuif die mambakop tot teen my keel,
vou my kraag plat teen my skof en vee onsigbare stof van my skouers af,
en ek wonder hoekom ek nie jou bloeddorstige nabyheid vrees nie.
jy hou my bebloede ontwortelde hart soos 'n vrou se tiet met hard-
handige verkoestering vas en ek wonder hoekom storm ek nie om
dit uit jou selfversekerde greep soos na iets kosbaars te gryp nie.
and I wonder why
like slaughtering a steer you determinedly strip me from my clothes,
scatter my shirt and belt and pants and underpants and socks to the wind,
and I wonder why I'm not recoiling from your hunter's knife.
when you take me about the neck and plug with your erectile tongue the vagina
of my lungs and I fall back like a conquered on a battlefield
and give myself up to you, then I wonder why I'm not fighting for breath.
I arise with my eggs nested in the pot of your palm
and I wonder why I'm not scared—so, with the balance scales
of my manliness in the grasp of your manly hands.
we get dressed—you make a noose of my tie, push the mamba head against my throat,
fold the collar flat against my nape and wipe invisible dust from my shoulders,
and I wonder why I'm not frightened of your bloodthirsty closeness.
you hold my bloodied uprooted heart like a women's tit with hard-
handed nurturing and I wonder why I'm not storming at you to
snatch it, like at something valuable, from your confident grip.
... Sanko Lewis
14.7.12
Ek het nie my hart op 'n someraand verloor nie
'n Vryvertaling van A. E. Housman se “I did not lose my heart in summer's even”
Ek het nie my hart op 'n someraand verloor
terwyl rose oopbars met die maansopkoms nie:
maar met pluime om die voete en lood in vlug,
in bloed en rook en vlam het ek my hart verloor.
Ek het my hart verloor aan 'n soldaat en vyand,
'n kêrel wat—al het hy probeer—my nie kon dood nie;
wat nog in aanval my sabel reguit ontvang het
en gelag het en sy hand na my gesoen het en gesterf het.
... Sanko Lewis
13.7.12
Bespeur / Perceive
Gister wou ek myself in jou reuk toedraai—
jou soet warm walms soos 'n kombers
om my vou en myself daarin deurweek soos 'n sjamaan.
Eergister was dit jou stem—ek wou swem
in die helder lettergrepe van jou keel se tromboon
totdat elke sel in my jou klanke weergalm.
Maar vandag wil ek eenvoudig aan jou vat—
my hand op die wand van jou gesig rus
en met my vingers die lyne van jou lippe lus.
Yesterday I wanted to wrap myself in your smell—
fold your sweet odour around me like a blanket
and soak myself in it like a shaman.
The day before it was your voice—I wanted to swim
in the clear syllables of your throat's trombone
until every cell in me echoed your sounds.
But today I simply want to touch you—
rest my hand on the side of your face
and with my fingers loop the lines of your lips.
... Sanko Lewis
4.7.12
Die Tafelbergsutras
Laat val jou oë met vergenoegdheid op die blou
bo die baai, dan sien jy hom—Gautama—ewiggroot
in sy missag mantel sit: kruisbeen en vriendelike
soos 'n boeppens Khoi, kalbas en al, op Tafelberg.
Sien hoe raak sy regterhand met lenige
songeel vingers die berg se bronsbruin wand:
hy roep haar as getuie—Mara se sondige land—
Suid-Afrika is stampvol lyding: selfsug,
onvergenoegdheid, 'n bronstige honger.
Die Boeddha sit hier op ons stoep
en weerskante die kongōrikishi:
hoe gepas díe Duiwel en díe Leeu
om die heilige Siddhārtha op te pas.
“Wat maak hy hier?” en hy verdwyn.
“Hoekom sit hy daar?” en hy is weg.
die moordenaar ken hom nie
die dief kan hom nie besit nie
die hoereerder kan hom nie aanraak nie
die leunaar word nie gehoor nie
die dronkaard kan nie besin nie
Maar die Boeddha bly barmhartig:
Die agt voetslaanpadjies lei tot by sy
voete wat tussen die fynbos en proteas rus.
... Sanko Lewis
1.7.12
Jy's soos potpourri in die laaie van my onderbewussyn. Die skraalste steurnis en jou geure walm soet herinneringe in my op. Jy klou aan die klere van my gedagtes en lê klam in my hare. Beweeg ek onverwags, of draai ek my kop te vinnig, dan roep my verbeelding die reuk van ons verlede in vars emosies op, asof die kruie van ons verhouding sopas onder groenvingers gekneus is.
Hoe lank gaan jy nog soos 'n spook in my lewe walm?
Word 'n ou minnaar dan nooit van jou gespeen nie?
Word 'n ou geliefde dan nooit amnesie gegun nie?
... Sanko Lewis
Hoe lank gaan jy nog soos 'n spook in my lewe walm?
Word 'n ou minnaar dan nooit van jou gespeen nie?
Word 'n ou geliefde dan nooit amnesie gegun nie?
... Sanko Lewis
22.6.12
Modderkoekies
2006
Eendag wanneer ons oud is
moet ons modderkoekies bak.
Ons skibberige hande sal weer
glibberig wees soos platannas.
Ons gekerfde gesigte sal weer
blos soos kleigeverfde inboorlinge.
Ons grasgryskoppe sal weereens
vrugbare aardes wees,
kleurig vol van kattekwaad
– nee – gemmerkattekalmte.
En as die agterdagson ons speletjies speen
sal ons nie ween nie, maar laaste lag –
’n Oumens is net eenmaal kind,
dóg was dit ons tweekeer goedgesind.
... Sanko Lewis
Eendag wanneer ons oud is
moet ons modderkoekies bak.
Ons skibberige hande sal weer
glibberig wees soos platannas.
Ons gekerfde gesigte sal weer
blos soos kleigeverfde inboorlinge.
Ons grasgryskoppe sal weereens
vrugbare aardes wees,
kleurig vol van kattekwaad
– nee – gemmerkattekalmte.
En as die agterdagson ons speletjies speen
sal ons nie ween nie, maar laaste lag –
’n Oumens is net eenmaal kind,
dóg was dit ons tweekeer goedgesind.
... Sanko Lewis
Plaas
15.6.12
11.6.12
Belydenis
August 2006
Ek dans met haar. Vat haar styf
om die lyf. Speen aan haar peul-
bors. Hawe haar kors tortuur tong
in my mond. Stort my ongebore
half-kinders in haar kreng brakbuik.
Miopies beskou ek haar vigs
minnenswaardig. Noktambulis
eienaardig is my sinlike wellus
vir haar. Sonde is my houvrou.
... Sanko Lewis
Ek dans met haar. Vat haar styf
om die lyf. Speen aan haar peul-
bors. Hawe haar kors tortuur tong
in my mond. Stort my ongebore
half-kinders in haar kreng brakbuik.
Miopies beskou ek haar vigs
minnenswaardig. Noktambulis
eienaardig is my sinlike wellus
vir haar. Sonde is my houvrou.
... Sanko Lewis
4.6.12
Die weefster se geliefde
"Die weefster" (met haspel en spil) deur William-Adolphe Bouguereau, olie op doek, 1873. |
Op haar haspel is my veselagtige hart geplant—
'n ontliggaamde kop op 'n spies:
Sy spin en spin en spin en tol my are skroefdraad
op haar spil tot niks behalwe 'n koper katrol
vol geroeste gare van my hart oorbly nie.
Met weefraam stram gereed weef sy
karmosyn kettingdraad en sy weef
skarlaken inslagdraad en weef sy
totdat niks van my oorbly nie,
want sy het my opgeweef en deurgeweef
en ingeweef en weggeweef en klaargeweef—
'n tapisserie vol bloederige patrone:
kýk, dis ek, die weefster se geliefde!
... Sanko Lewis
28.5.12
ek sien 'n god (maar dit was jy)
'n Vry vertaling uit die slottoneel van “Philaster” (reëls 189-202) deur Beaumont & Fletcher (c. 1610). Aan die woord is Bellario/Eufrasia aan die edelman Philaster:
Terwyl ek in my vensterbank gesit het,
my gedagtes op die grasperk afgedruk,
dog ek ek sien 'n god (maar dit was jy)
wat ons poorte binnekom:
My bloed vlieg weg—vlieg terug,
asof ek dit uitgeblaas en terug gesuig het soos asem;
haastig is ek geroep
tot vermakingsberoep vir jou.
Nooit is 'n mens vanaf 'n herderstok tot 'n septer,
so hoog in denke opgehef as ek nie.
Jy laat 'n soen
op hierdie lippe
(wat ek verewig jou wou weerhou het);
ek hoor jou praat,
dis vêr bo sang.
Toe jy weg is ontmoet
ek my hart vir die eerste maal,
en loots 'n ondersoek
wat dit só maak klop:
Gewis, ek het gevind,
dis liefde!
... Sanko Lewis
Terwyl ek in my vensterbank gesit het,
my gedagtes op die grasperk afgedruk,
dog ek ek sien 'n god (maar dit was jy)
wat ons poorte binnekom:
My bloed vlieg weg—vlieg terug,
asof ek dit uitgeblaas en terug gesuig het soos asem;
haastig is ek geroep
tot vermakingsberoep vir jou.
Nooit is 'n mens vanaf 'n herderstok tot 'n septer,
so hoog in denke opgehef as ek nie.
Jy laat 'n soen
op hierdie lippe
(wat ek verewig jou wou weerhou het);
ek hoor jou praat,
dis vêr bo sang.
Toe jy weg is ontmoet
ek my hart vir die eerste maal,
en loots 'n ondersoek
wat dit só maak klop:
Gewis, ek het gevind,
dis liefde!
Source Text:
...till sitting in my window,
Printing my thoughts in Lawne, I saw a God
I thought (but it was you) enter our Gates,
My bloud flew out, and back again as fast
As I had puft it forth, and suck't it in
Like breath, then was I call'd away in hast
To entertain you. Never was a man
Heav'd from a Sheep-coat to a Scepter rais'd
So high in thoughts as I, you left a kiss
Upon these lips then, which I mean to keep
From you for ever, I did hear you talk
Far above singing; after you were gone,
I grew acquainted with my heart, and search'd
What stir'd it so, Alas I found it love...
... Sanko Lewis
27.5.12
25.5.12
Dors
kyk hoe horingdor is dit, hoe brosdroog,
sien hoe dit skilfer, hoe staan die stof
met elke tromslag, krummel dit met aantas,
hoe poeier die roes, hoor hoe kraak die skaniere,
verwelk tot stok, verkrimp tot klont,
verneder tot kurk en grond
o hoe dors my hart na die lafenis
wat jou liefde is!
... Sanko Lewis
Labels:
dors,
hart,
liefde,
natuur,
vervolmaak
22.5.12
op daardie dag
?op daardie dag wat kom:
wanneer ek my laaste gaap en sug sal gee,
en die lewensborrel wat reeds sedert geboorte
sy rit diep in my siel se oseaan begin het,
díe dag deur die oppervlakte breuk
en met 'n sagte prik die laaste onsie animasie
soos 'n baba-nies die niet in priem;
gaan jy daarwees om my brosbroodlippe
een laaste maal te groet, my gelynde koue voorkop
en yl graswit hare een laaste maal
met jou welbekende, welgeliefde hande
plat te vee, my ewigkykende oë
toe te vee, en my stokkerige hande
vas te hou totdat die lou koud is,
gaan jy daar wees
:op daardie dag wat kom?
... Sanko Lewis
wanneer ek my laaste gaap en sug sal gee,
en die lewensborrel wat reeds sedert geboorte
sy rit diep in my siel se oseaan begin het,
díe dag deur die oppervlakte breuk
en met 'n sagte prik die laaste onsie animasie
soos 'n baba-nies die niet in priem;
gaan jy daarwees om my brosbroodlippe
een laaste maal te groet, my gelynde koue voorkop
en yl graswit hare een laaste maal
met jou welbekende, welgeliefde hande
plat te vee, my ewigkykende oë
toe te vee, en my stokkerige hande
vas te hou totdat die lou koud is,
gaan jy daar wees
:op daardie dag wat kom?
... Sanko Lewis
12.5.12
Vlinders
5.5.12
Wintersbode
vannag, sag soos die dood, het sy op ons toegesak.
nie met wraak nie [wraak is so harde woord].
haar dons spooklig en lykklam weggesak ons hole in,
maar met [durf ek dit sê?] teerheid. asof sy treur
oor die verwoesting wat sy bring – steeds sag gebêre
onder haar moederlike ouvrouvlerke.
dis tussen die geluide,
daardie normale geluide
van mense en krieke en karre en honde,
dat jy haar neurie hoor – doodstil soos ’n soen,
weggesak ons holtes in. asof sy jammer is
oor die verwoesting wat sy bring – versigtig
toegevou.
vannag.
... Sanko Lewis
4.5.12
só
bekyk die losvoet, stywerug, grootkop peuter:
só, met sulke losbandige tree, tree 'n mens
mos die lewe met vooroor momentum binne
soos 'n duiker wat oorgee aan swaartekrag
soos 'n tiener wat oorgee aan wellus
soos 'n afgeleefde wat oorgee aan die dood
só, dis hoe 'n mens moet leef met die oorgawe
wat die lewe verdien, sonder om weg te skrum
vir die onvermeidelike skrotumpyn daarin—
... Sanko Lewis
só, met sulke losbandige tree, tree 'n mens
mos die lewe met vooroor momentum binne
soos 'n duiker wat oorgee aan swaartekrag
soos 'n tiener wat oorgee aan wellus
soos 'n afgeleefde wat oorgee aan die dood
só, dis hoe 'n mens moet leef met die oorgawe
wat die lewe verdien, sonder om weg te skrum
vir die onvermeidelike skrotumpyn daarin—
... Sanko Lewis
Image Source |
30.4.12
'n Digter se hart
22.4.12
Onder 'n donkermaan
Vanaand gaan ek my velwissel
onder 'n donkermaan—
'n hemafroditiese ek gaan dan,
voor die dagbreek oopbreek,
uit my kokon uit wikkel
en die lewe se soet en sout,
se warm en koud opvreet
die nuwe ek
maak nie onderskeid nie.
More, wanneer hý voor my staan,
of sý voor my staan, gaan ek
nie diskrimineer nie. Aan welke tepel
my gebied word gaan ek soog.
My metamorfose laat my honger
vir elke hart, alle niere, alle spiere;
ek verorber als: manharde been
en vrousagte murg, sening en gewrig.
—Vanaand, onder die donkermaan,
gaan ek my vel reptielies afskud,
my nuwe lyf uitstrek, versigtig inlyf,
en, slaggereed, my eerste prooi inwag.
... Sanko Lewis
onder 'n donkermaan—
'n hemafroditiese ek gaan dan,
voor die dagbreek oopbreek,
uit my kokon uit wikkel
en die lewe se soet en sout,
se warm en koud opvreet
die nuwe ek
maak nie onderskeid nie.
More, wanneer hý voor my staan,
of sý voor my staan, gaan ek
nie diskrimineer nie. Aan welke tepel
my gebied word gaan ek soog.
My metamorfose laat my honger
vir elke hart, alle niere, alle spiere;
ek verorber als: manharde been
en vrousagte murg, sening en gewrig.
—Vanaand, onder die donkermaan,
gaan ek my vel reptielies afskud,
my nuwe lyf uitstrek, versigtig inlyf,
en, slaggereed, my eerste prooi inwag.
... Sanko Lewis
15.4.12
12.4.12
Die see
Die see is 'n oog vandag
Dit is oop en groot en stip
Dit gluur oor die hemelruim
Aandagtig vir 'n ruk
Dan draai dit om, kyk vir my
- fluister in my oor
“Die lewe is soms goed;
die lewe is soms goor!”
Die see is my vrou vandag
Rond en opgeswel
Gereed vir geboorte gee
“Aan die hemel of die hel!”
Die see is my man vandag
Sterk in buik en nek
“Vir jou kan ek lief hê;
vir jou maak ek vrek!”
Hy streel my oor my skouer
Hy vuis my deur die bek.
... Sanko Lewis
Dit is oop en groot en stip
Dit gluur oor die hemelruim
Aandagtig vir 'n ruk
Dan draai dit om, kyk vir my
- fluister in my oor
“Die lewe is soms goed;
die lewe is soms goor!”
Die see is my vrou vandag
Rond en opgeswel
Gereed vir geboorte gee
“Aan die hemel of die hel!”
Die see is my man vandag
Sterk in buik en nek
“Vir jou kan ek lief hê;
vir jou maak ek vrek!”
Hy streel my oor my skouer
Hy vuis my deur die bek.
... Sanko Lewis
9.4.12
soos in iets Italiaans
8.4.12
Bipolêr
2.4.12
inmekaarin
24.3.12
Subscribe to:
Posts (Atom)